ปรารถนาให้ลูกน้อยโตขึ้นอย่างมีชีวิตชีวาในทุกๆวันถือเป็นความหมายมุ่งยิ่งของผู้ที่เป็นแม่และพ่ออย่างยิ่ง เวลาที่ลูกล้มป่วย หัวอกของพ่อแม่ก็แทบตาย

แต่การที่ลูกจะมีสุขภาพอนามัยดี และแข็งแกร่งนั้นก็ไม่ใช่จะบังเกิดกับเด็กทั้งหมด ดังกับน้องแอมป์บุตรหญิงคนเล็กของคุณยุพาพร เด็กน้อยคนนี้มีอายุเพียงสองขวบเศษเท่านั้น ก็จำเป็นต้องพบกับโรคชั่วร้าย ล้มป่วยเป็นมะเร็งในช่องท้อง

“กลางคืนหนึ่งน้องเกิดมีไข้สูงถึง 38-40 องศา ต้องกุลีกุจอพาส่งโรงพยาบาลโดยฉับพลัน ครั้งแรกเมื่อวันที่ 13 มกราคม 2554 แต่ก่อนนี้มีทีท่าท้องป่อง ปวดท้องอย่างมากมาย อาการท้องผูก และอุจจาระแข็ง หมอขอทำการเจาะเลือด เจาะไขสันหลัง เพื่อให้ค้นหามะเร็งและนำเลือดไปตรวจหาที่ห้องแล็ป”

“ผลการตรวจพบเห็นมะเร็งในช่องท้องของน้อง มีความยาวประมาณ 8 เซนติเมตร กว้าง 5 เซนติเมตร จำเป็นต้องกรีดท้องเพื่อนำชิ้นเนื้อในท้องไปสืบสวนเพื่อตรวจหาคำตอบ ช่วงนั้นแพทย์ก็แจ้งกับคุณยุพาพร ผู้เป็นแม่ให้เผื่อใจเอาไว้ว่าชิ้นเนื้อที่เอาไปตรวจค้นนั้น อาจจะเป็น เนื้อร้าย 80% สิ้นเสียงแพทย์ราวกับฟ้าผ่าลงกลางใจของคนเป็นแม่”

“ฉันทำได้แค่พยักหน้าแล้วอุ้มลูกมาสวมกอดไว้ที่อก ลูกเองก็กอดแม่เอาหน้าแนบไหล่ ได้แต่พูดในใจว่าลูกยังผู้เยาว์นักเกิดมาได้ 1 ปี 6 เดือน ต้องพรากกันแล้วเหรอ แล้วกล่าวกับตนเองว่าน้องยังตายมิได้แม่จะดำเนินการทุกอย่างเพื่อขอให้ลูกยังชีพอยู่ เมื่อถึงที่อาศัยก็ไม่เจรจากับใครได้แต่สวดมนต์จนพ่อของน้องโทรมาหาฉัน ดิฉันบอกไปร้องห่มร้องไห้ไปจนปวดศรีษะ พ่อน้องบอกว่าเช่นใดก็ต้องบำบัดรักษา”

ผลตรวจจากห้องปฏิบัติการถูกนำมาในตอนบ่ายของวันเดียวกัน ปรากฏว่าชิ้นเนื้อที่ส่งไปตรวจหานั้นไม่ใช่เนื้อร้าย แต่ก็จำต้องเร่งรีบทำการเยียวยารักษาด้วยการให้เคมีบำบัด

“การฉายแสงครั้งแรกเมื่อเดือนมกราคม ทำเอาเส้นของน้องระเบิด มีไข้ และเกล็ดเลือดลดลง คุณหมอทำการตรวจสอบสแกนกระดูก เมื่อกลับมาพักดูแลตัวที่บ้าน ดิฉันกับสามี ต้องช่วยกันฉีดยาสลายลิ่มเลือดให้ลูกทุกเมื่อเชื่อวัน ลูกก็ยังต้องทานยาลดความดันสูงทุกวัน”

“ช่วงที่ทำคีโมผิวของน้องเริ่มคล้ำ เล็บมือและเล็บเท้าก็ดำคล้ำ ปากซีดเซียว หน้าเซียว ผมก็ราวกับกับหญ้าแห้งไหม้ ผิวเหี่ยว เพียงแค่ย่ำเดินก็ไม่มีแรง กินอาหารได้น้อยลง และเขาจะร้องไห้ร้องห่มกลัวคนแปลกหน้า โดยเฉพาะคุณหมอและพยาบาล”

แม้นจะอยู่ในเวลาความทุกข์ใจของญาติพี่น้อง เรื่องที่ดีก็บังเกิดพอให้ทุกคนในบ้านมีแรงใจขึ้นมาบ้างไม่มากก็น้อย เมื่อเพื่อนข้างบ้านแนะนำน้ำดื่มแอคทิเวท ให้กับน้องได้ลองดื่ม

“หลานของเพื่อนแถวบ้านคนนี้เป็นโรคแพ้ภูมิตัวเองและได้นำน้ำแอคทิเวท (Activated Water)มาดื่มพร้อมด้วยใช้อาบน้ำ ผลคือหลานมีสภาพทุเลาไม่เบา จากเรื่องราวนี้จึงตกลงใจให้น้องดื่มน้ำดื่มแอคทิเวท ควบคู่ไปกับการเยียวยารักษา ตั้งแต่ตอนให้คีโมครั้งแรกช่วงกุมภาพันธ์ ปี 54”

“ฉันยังให้ลูกดื่มน้ำ ACTIV120 ไปพร้อมการให้คีโมโดยไม่ให้ดื่มน้ำอื่นเลย และถัดจากนั้นทุกครั้ง ที่จะทำการให้เคมีบำบัดก็จะจำเป็นจะต้องเจาะเลือดทุกหน ผลลัพธ์เลือดออกมาว่าเม็ดเลือดขาวและเกล็ดเลือดอยู่ในเกณฑ์ปกติดี ไม่จำเป็นให้ยาเสริมใดๆ เลย มากกว่านั้นฉันยังหน้าบานอย่างมากมายเมื่อข้อสรุปการเอ็กซเรย์ และการสแกนกระดูกเป็นปรกติ”

บทสรุปการเอ็กซเรย์ CT สแกน หรือคอมพิวเตอร์ความเร็วสูงครั้งที่สองทำภายหลังทีแรก 6 อาทิตย์ ทีนี้ผ่านการทำคีโมครั้งที่ 1 และให้น้องดื่มน้ำดื่มแอคทิเวท ไปแล้ว พบว่าก้อนเนื้องอกในท้องลดน้อยลงจากราวๆ 8 ซม. เหลือ 6 ซม.
ผลการเอ็กซเรย์ CT สแกนครั้งที่สาม ภายหลังครั้งที่ 2 12 สัปดาห์ เนื้อร้ายในท้องเล็กลงเหลือเกือบ 3 ซม.
ผลการเอ็กซเรย์ CT สแกนครั้งที่สี่ หลังจากครั้งที่ 3 16 อาทิตย์ กำลังคอยผลจากแพทย์เพื่อรอการผ่าตัดเอาก้อนเนื้องอกออกให้ไม่เหลือ

“น้องมีตุ่มเล็กๆขึ้นหน้าเหมือนกับกลากน้ำนมขึ้นที่แก้ม บางช่วงรับประทานขนมแล้วเปรอะหน้ามีเม็ดขึ้น ดิฉันก็นำเอาผ้าชุบน้ำแอคทีฟ วันทูโอ มาเช็ดหน้าให้เขา ผดผื่นก็ค่อยๆ ยุบลงแม้ว่าไม่ต้องทายา”

“ล่าสุดน้องพลานามัยแข็งแรงไม่เหมือนคนป่วย เป็นเด็กสนุกสนาน อารมณ์ดี พิสูจน์ได้ว่า น้ำ ACTIV120 ช่วยสนับสนุนพลานามัยน้องได้"

“ก่อนหน้า บุตรชายคนโตเป็นไข้บ่อย ต้องพาไปหาหมอทุกสัปดาห์ ทุกวันนี้ก็ให้ลูกนำน้ำ ACTIV120ไปดื่มที่โรงเรียนด้วยทุกวี่ทุกวัน ดิฉันมีความสุขมากเพราะว่าเขาไม่เป็นไข้หวัดอีกแล้ว”
เดี๋ยวนี้บ้านคุณยุพาพรเป็นครอบครัวน้ำแอคทิเวท (Activated Water)เพราะดื่มทั้งครอบครัว

“มีอยู่ครั้งหนึ่งพริกกระเด็นเข้าตาแสบมาก ดิฉันใช้วิธีการการลืมตาในน้ำแอคทีฟ วันทูโอ ผลปรากฎว่าหายแสบสนิท”
“ต้นไม้หน้าบ้านราวกับมันใกล้จะตายใบเหี่ยวและเริ่มเหลือง ใช้ACTIV120ไปรด 2-3 ครั้ง ดูว่าต้นไม้คืนชีพและเขียวสดใสขึ้นมา”

เครดิต : https://activated-water-health-care.blogspot.com